فیلم «اومنیریکوم» ساخته بهداد رضازاده در اسپانیا به نمایش درآمد

نخستین فیلم «بهداد رضازاده» فیلمساز ایرانی با نام اومنیریکوم (OmníricuM)، روز جمعه در موزه هنر مدرن اروپایی بارسلون به نمایش گذاشته شد.

به گزارش آی‌فیلم و به نقل از خبرگزاری افه اسپانیا، رضازاده در مورد اثر خود گفت: اومنیریکوم، داستان سفر رویایی مرتاض آگهور، یک راهب هندو است که بیننده را از طریق حالت روانی‌ که پس از یک مراسم جادویی در آن فرو می‌ رود، انتقال می‌ دهد.

وی با اشاره به بخش‌های از این فیلم افزود: فیلم هیچ گفت و گو یا داستانی ندارد بلکه یک فیلم هنری است که فقط با یک روایت تصویری بدون مکالمه، شما را به درون فیلم انتقال می‌‌دهد و برای شما یک سفری که نتیجه یک رویا از این راهب هندو شهر مقدس کاشی که کوره جسد سوزی تمامی هندو هاست را تشریح می‌‌کند.

رضازاده به مدت 2 سال در حال فیلمبرداری از صحنه‌ها در نقاط مختلف جهان از جمله رود گنگ هند، جایی‌ که آیین های سحر و جادوی سیاهی که توسط راهبان فرقه آگهور انجام می‌ گیرد و یا کلبه‌های تو در توی ساخته شده از سوی «تارزان آرخلاگر» در روستایی از توابع استان جیرونا در شمال شرق اسپانیا را ضبط کرده بود.

کارگردان ایرانی اضافه کرد: هیچکدام از افرادی که در فیلم ظاهر می‌ شوند، هنرپیشه نیستند. همه آنها افراد عجیب و غریبی هستند که در سفرهایم در سراسر جهان پیدا کردم.

وی توضیح داد که در اثر خود از یک فن به نام «سینمای چریکی» که در آن، صحنه‌ها فقط با یک دوربین فیلمبرداری می‌‌شوند و هیچگونه پشتیبانی فنی‌ وجود ندارد، استفاده کرده است.

رضازاده اشاره کرد که سخت ترین کارش، پس از ضبط بود هنگامی که به مدت پنج سال بر روی پس تولید کار کرد و هر روز 12 تا 15 ساعت را در استودیوی خود و با کرکره های پایین کشیده شده، می‌‌گذراند.

فیلمبردار ایرانی اذعان کرد که این فیلم که کمی‌ بیش از یک ساعت طول می‌ کشد، برای درک کردن ساخته نشده بلکه «همانطوری که در ایران گفته می‌‌شود، یک فیلم خوب، آن است که شما را در فکر فرو می‌‌برد».

وی تصریح کرد: به همین دلیل، بیشتر موضوع ها را به شانس واگذار می‌‌کنم برای اینکه مردم به فکر فرو بروند بدون اینکه بفهمند که چه رخ می‌‌دهد.

به عقیده رضا زاده، این یک فیلم هنری ساخته شده برای دیدن است و به همین دلیل تصمیم گرفته از هرگونه روایت کلامی‌ دوری کند و بر روی کار عکاسی و کادرها متمرکز شود.

وی گفت، به همین دلیل است که تصمیم گرفته این فیلم را در یک موزه نمایش دهد و بر روی یک صفحه 3 در 2 متری که در حیاط ورودی کاخ گومیس بارسلون قرار دارد، به نمایش بگذارد.

افزون بر آن، در همین صفحه و به طور دائم یکی‌ از تصاویر متحرک این کارگردان ایرانی به نمایش گذاشته می‌ شود که در آن یک طرح تخیلی‌ یک کودک ساراسین (مسلمان عرب)، که با یک تفنگ آبی برای خاموش کردن یک بمباران گسترده شلیک می‌ کند اما تفنگ به جای آب، نفت دارد و آتش را شعله ور می‌ کند، دیده می‌‌شود.

م.ه / ا.ا